Tenisista Tygodnia: Jeremy Chardy

W minionym tygodniu profesjonalni tenisiści walczyli w trzech turniejach ATP: w Vina del Mar, Johannesburgu i Zagrzebiu. Tym razem tytuł Zawodnika Tygodnia postanowiliśmy przyznać finaliście z afrykańskiego miasta złota, Jeremy’emu Chardy. Francuz po raz pierwszy dobrnął do najlepszej dwójki imprezy ATP i w dzisiejszym notowaniu rankingu światowego awansował na 54. miejsce – najwyższe w karierze.

Jeremy Chardy urodził się 12 lutego 1987 w Pau, niewielkiej francuskiej miejscowości, znajdującej się w departamencie Pireneje Atlantyckie. Jego ojciec, Guy, jest bankierem, matka Maryse zajmuje się domem. Ma dwoje starszego rodzeństwa – siostrę Stephanie (31 lat) i brata Thierry (28 lat). Przygodę z tenisem rozpoczął w wieku sześciu lat, a jego idolem jest Pete Sampras. Jeremy ma interesujące plany co do swojego zawodu po zakończeniu kariery sportowej, chce bowiem zostać aktorem.

Chardy jest graczem praworęcznym. We wrześniu 2005 osiągnął trzecie miejsce w mieszanym rankingu juniorskim. W rozgrywkach do lat osiemnastu zadebiutował w sezonie 2002, a w maju 2003 próbował swoich sił w eliminacjach do wielkoszlemowego Roland Garros. Wkrótce nastało pasmo dobrych wyników nastolatka z Pau, rozpoczęte zwycięstwem bez straty seta w Leidschendam w Holandii. W 2004 doszedł do półfinału Wimbledonu (przegrał z Gaelem Monfilsem), rok później na londyńskiej trawie był niepokonany (finał wygrał z Robinem Haase). Osiągnął też finał US Open (przegrany z Ryanem Sweetingiem) i finał Mistrzostw Świata Juniorów w Osace (uległ Marinowi Ciliciowi). W grze podwójnej jest wicemistrzem Roland Garros 2005, razem z Ukraińcem Siergiejem Bubką.

W sezonie 2006 zadebiutował w seniorskim turnieju Wielkiego Szlema w Paryżu i w pierwszej rundzie wyeliminował doświadczonego Jonasa Bjorkmana (by potem przegrać z Davidem Ferrerem). W 2007 po raz pierwszy znalazł się w gronie uczestników imprezy ATP; miało to miejsce w Marsylii. W meczu otwarcia uległ Jarkko Nieminenowi po trzech setach, z których każdy kończył się tie-breakiem. Przełomowy w wykonaniu Jeremy’ego był rok 2008. W maju otrzymał "dziką kartę" do French Open i doszedł do czwartej rundy, pokonując Frederico Gila, Davida Nalbandiana i Dmitrija Tursunowa. Zatrzymał go dopiero Nicolas Almagro. Triumf nad reprezentantem Argentyny w drugiej rundzie był jednocześnie jego pierwszym nad zawodnikiem z czołowej dziesiątki rankingu. 9 czerwca po raz pierwszy znalazł się wśród stu najlepszych tenisistów globu. W Londynie i Nowym Jorku spotkała go niezwykła historia, bowiem w pierwszych rundach znów grał z Portugalczykiem Gilem. To pierwsza taka sytuacja w erze open, że dwóch zawodników gra ze sobą w pierwszych rundach trzech turniejów wielkoszlemowych z rzędu.

W lipcu Francuz zakwalifikował się do zawodów w Gstaad i tam osiągnął pierwszy w karierze ćwierćfinał. Wkrótce awansował do jednej czwartej finału w Moskwie i odnotował debiut w zawodach ATP Masters Series w Paryżu. W tym roku odpadł w pierwszej rundzie w Doha, po czym był w ćwierćfinale w Sydney (przegrał z Richardem Gasquet), drugiej rundzie Australian Open (trafił na Novaka Djokovicia) i finale w Johannesburgu (w półfinale odniósł zwycięstwo nad Davidem Ferrerem, w ostatnim meczu uległ Jo-Wilfriedowi Tsondze).

Jeremy Chardy (Francja)
Data i miejsce urodzenia: 12 lutego 1987, Pau
Wygrane turnieje: 0
Finały turniejowe: 1 (Johannesburg 2009)
Ranking singlowy: 54 (9 lutego 2009)
Ranking deblowy: 209 (15 października 2007)
Debiut w turnieju profesjonalnym: Roland Garros 2006 (druga runda)
Wygrane nad zawodnikami z Top 10: 1 (David Nalbandian)
Największe osiągnięcie w Wielkim Szlemie: Roland Garros 2008 (czwarta runda)
Puchar Davisa: nie startował

Jeremy Chardy w Johannesburgu

1/16: Jeremy Chardy (Francja, 5) – Jiri Vanek (Czechy) 6:0, 6:4
1/8: Jeremy Chardy (Francja, 5) – Marco Chiudinelli (Szwajcaria, Q) 6:4, 6:4
1/4: Jeremy Chardy (Francja, 5) – Sebastien De Chaunac (Francja, Q) 7:6(4), 6:3
1/2: Jeremy Chardy (Francja, 5) – David Ferrer (Hiszpania, 2) 1:6, 7:6(9), 7:6(4)
F: Jo-Wilfried Tsonga (Francja, 1) – Jeremy Chardy (Francja, 5) 6:4, 7:6(5)